İSVİÇRE VE AMERİKAN HUKUKUYLA KARŞILAŞTIRMALI OLARAK YOLDA VE EĞİTİMDE GEÇEN SÜRELERİN ÇALIŞMA SÜRESİYLE İLİŞKİSİ
[ X ]
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
4857 sayılı İş Kanunu uyarınca işçilerin işveren tarafından işyerlerinden başka bir yerde çalıştırılmak üzere gönderilmeleri halinde yolda geçen süreler günlük çalışma süresinden sayılır. İş Kanunu’nun bu süreleri günlük çalışma süresiyle sınırlandırmış olması nedeniyle işçinin ertesi gün başka bir şehirde olmak üzere seyahat ettiği durumlarda, yolda geçirilen sürelerin niteliğine ilişkin öğretide fikir birliği bulunmamaktadır. Bu çalışmada, işçinin ertesi gün iş görmek üzere yola çıktığı hallerde geçen sürelerin de çalışma süresine dâhil olması gerektiği savunulmuştur. İş Kanunu’nda, bu çalışmada ele alındığı biçimiyle yolda geçen sürelere ilişkin açık bir hükmün bulunmaması ve yolda geçen sürelerin niteliği hususunda tartışmaların bulunması nedeniyle konuya ilişkin bağımlılık unsurundan hareket eden öneriler sunulmaya çalışılmıştır. Bu yapılırken, İsviçre ve Amerikan hukukundaki düzenlemelerden yararlanılmıştır. Aynı şekilde, işçinin üretime dayalı bir çalışma yapmaksızın eğitimde geçirdiği sürelerin niteliğine ilişkin de kanunda açık bir düzenlemenin bulunmadığı nazara alınarak, yolda geçen sürelere ilişkin yapılan değerlendirmelerde olduğu gibi, İsviçre ve Amerikan hukukunda benimsenen ilkelerin yol gösterici olabileceği ve neticede meselenin yine bağımlılık unsuru perspektifinden düşünülmesi gerektiği değerlendirilmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Sosyal Çalışma, İşletme, Kamu Yönetimi, Sağlık Politikaları ve Hizmetleri, Hukuk
Kaynak
Türkiye Barolar Birliği Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
2022
Sayı
162
